zondag 24 juni 2007

Waarom ik geloof dat er geen spiegels in de hemel zijn.

Een godloos wereldbeeld wordt wel eens vereenzelvigd met een kille, onbestemde en 'toevallige' wereld, waarin in weinig plaats lijkt voor 'warme' gevoelens als liefde, vreugde, schoonheid en ideaal.

De christelijke religie dicht immers dergelijke eigenschappen toe aan hun talisman. God is ultiem goed, de wereld - door Lucifer geregeerd - is kwaad. De mens overigens ook, per definitie. Je bent een zondig wezen, feitelijk nog voor je geboren bent. Want de zonde is erfelijk en zorgt ervoor dat je niet zomaar bij god, de bedenker en creator van alles, kunt komen nadat je aardse bestaan is opgehouden. Daar hebben een slordige 6 duizend jaar geleden twee mensen, met wat hulp van een ex-werknemer van god op een zeer grondige wijze voor gezorgd. Door het eten van fruit.
God had de boom van kennis van goed en kwaad in zijn tuin gezet en hij wist dat er gedonder mee zou komen. Gezien het feit dat god alles weet geschiedde ook zo. En hij kon er niks aan doen.

Een leven zonder god is een bestaan waarin een onvervulde leegte is, zo poogt men te vertellen. Een bestaan zonder leiding en met een hard einde, waarin eeuwig pijn wordt geleden. Een schaap dat zonder herder door een wilde wereld wordt belaagd.
Wee gij zondaar! Inwoner van Sodom en Gomorra.
Maar god biedt bescherming! En weet maar zeker dat deze beter is dan zijn ongedierte bestrijding in zijn vroegere voortuin. Want god vergeeft alles. Want god is perfect. En zijn wegen zijn ondoorgrondelijk. (al moet ik zeggen dat ze daar een punt hebben)

Ik denk dat het ondertussen wel duidelijk is wat ik vind van de omnipotente goedheid die toegeschreven wordt aan het concept god. Als god het begrip liefde kent is deze nogal wederkerig van aard. Alleen als we god ten volle aanvaarden en naar zijn regels denken, ziet hij kans de bezem te halen door de rotzooi die hij zelf heeft gemaakt.
Als er een TV show van gemaakt zou worden, MOET het wel een aflevering van the A-team zijn.

God is een sadistische hufter, met het grootst beschreven gebrek aan zelfreflectie ooit. Daarom geloof ik dat er geen spiegels in de hemel zijn.

Geen opmerkingen: